1965: Afscheid van de veerdienst

Na bijna 50 jaar, waarvan 42 jaar met de Maria, valt het doek voor de veerdienst Zijpe-Anna Jacobapolder, evenals voor de veerdiensten met de Jannis naar Goeree. De aanleg van de Grevelingendam (tussen Schouwen en Goeree) heeft de veerdiensten overbodig gemaakt en de gebroeders Maas gaan met pensioen. Alle regionale kranten wijden er aandacht aan en blikken terug.
Wat bij alle herinneringen steeds weer terugkomt is dat de gebroeders (bijna letterlijk) altijd klaarstonden om mensen over te zetten. Nog in de nacht voorafgaande als een van de interviews bij het afscheid (zie onder) was Nelis twee keer uit bed gebeld om een persoon over te zetten!

“Ik heb nog nooit een mens geweigerd, hoe laat hij ook kwam.”

“We zijn beroemd omdat we bij storm, als het grote veer stilligt, toch overgaan.”

“Toen kwam de ramp [Watersnoodramp in nacht van 31 januari op 1 februari 1953] (…) Ik was nog over geweest, maar ik zei tegen mijn vrouw ‘Nou stoppen we d’r mee. Nou wordt het al te gek.’ Zeeën als kerken, meneer.

Over de Brons: “Al die jaren hetzelfde motortje (…), d’r is nog nooit wat aan gebeurd.

Een plechtig moment voor de laatste overtocht van de veerboten Jannis (op de foto) en Maria. Jacob staat in het midden; rechts van hem zien we Nelis (met pet), Griet (vrouw van Jacob), San (zuster van Nelis en Jacob) en helemaal rechts Lijntje Maas (dochter van Nelis).

Een van de boten was inmiddels al  verkocht, lezen we in een van de krantenartikelen. Dat zou de Maria geweest kunnen zijn, maar zeker weten doen we het niet. Ons eerstvolgende spoor dateert pas weer van 1971 (zie hoofdstukje 1965-2014).